به گزارش قدس آنلاین، «گفتوگو با بهرام بیضایی» همچنان اثری ناب و مرجع است. این گفتوگوها از سال ۱۳۶۵ در خانهٔ بیضایی آغاز شد و تا ۱۳۶۷ ادامه یافت. متن گفتوگوها پس از نخستین مهاجرت بیضایی از ایران، در سوئد بازبینی شد و سرانجام در زمستان ۱۳۷۱ توسط انتشارات آگاه منتشر شد. بیضایی در نیمه دهه هفتاد به ایران بازگشت و تا سال ۱۳۸۹ در ایران بود اما در دوره احمدینژاد به دلایل روشن مهاجرت کرد و دیگر بازنگشت. بیضایی در این گفتوگوها هم صریح است و هم با دقت به چگونگی شکلگیری فیلمها و جهان فکریاش میپردازد. بعدها کتاب «مسافران» نیز بهعنوان مکمل به این مجموعه افزوده شد.
کتاب دوم، مجموعهای از مقالات روزنامهنگاران و منتقدان دربارهٔ بیضایی است؛ اثری که عملاً نقش یک فیلمشناسی تحلیلی از کارنامهٔ او را ایفا میکند.
امروز زاون قوکاسیان و بهرام بیضایی در میان ما نیستند؛ اما این دو کتاب همچنان زندهاند و شاید دقیقتر از هر متن تازهای، نشان میدهند که چگونه یک سینماگر بزرگ، پیش از آنکه از جهان برود، کنار گذاشته شد.



نظر شما